Artikelen

Artikelen

De schaduw van de moderniteit: neurosen – Coen Aalders op LinkedIn

Is een groter bewustzijn een beter bewustzijn? – Coen Aalders op LinkedIn

 

Reflectie van een deelnemer aan de LIP opleiding

door Sereina Heim

Ik heb het levensintegratieproces (LIP) leren kennen in de vroege zomer van 2019, tijdens een workshop met Wilfried Nelles. De eerste zin die Wilfried tegen me zei was: ‘Ik zie je. Je bent bang voor je eigen grootheid”. Wow. Die zat. Het verraste me in eerste instantie. Of laten we zeggen: mijn verstand was verrast, misschien zelfs een beetje overrompeld. Een ander deel van mij wist meteen dat het waar was. Om te begrijpen waarom mijn geest overrompeld werd, moet je mijn achtergrond kennen.

Tijdens mijn studie pedagogiek ontdekte ik dat ik een hoog waarnemingsvermogen heb en de gave om mensen door aanraking te kunnen helpen met hun emotionele en fysieke klachten. Toen ik 24 jaar oud was en me met spiritualiteit ging bezighouden, gaf het leven me de kans om als assistent te werken in de praktijk van een natuurgeneeskundige. Binnen zeer korte tijd had ik mijn eigen klanten, mijn eigen praktijkruimte en uiteindelijk mijn eigen bedrijf. Ik was zelfstandig therapeut lang voordat mijn studie af was. Mijn praktijk loopt vanaf het begin erg goed en ik ben al bijna 15 jaar therapeutisch actief.

Kortom: ik moest grootsheid tonen in mijn job voordat ik die zelf kon voelen. Ze moest er gewoon zijn. Mijn cliënten hadden immers steun, begeleiding en hulp nodig (daar was ik al lang van overtuigd …). Ik heb mijn werk altijd met passie uitgeoefend, terwijl ik tegelijkertijd constant moest vechten tegen tekenen van uitputting. Ik associeerde die met mijn werk en toch kon ik nooit volledig achterhalen wat me precies van mijn energie beroofde. Hoewel ik werk met energieën …

Na de eerste LIP-workshop met Wilfried wist ik dat ik me dieper in het levensintegratieproces (LIP) wilde verdiepen en nu ben ik deelnemer van de hoofdopleiding van het Nelles Instituut Zwitserland. Telkens wanneer iemand me vraagt ​​wat voor soort opleiding het is, zeg ik altijd dat LIP laat zien hoe je omgaat met jezelf en je vorige levensfasen en je helpt het verleden te integreren zoals het was. Zodat ik helemaal in het hier en nu kan zijn. Hoe langer ik nadenk over LIP en hoe meer opstellingen ik meemaak, hoe duidelijker het voor mij wordt: LIP is een proces van innerlijke ontplooiing. Waarbij het geen kwestie is om vanuit het hier en nu de toekomst in te groeien, maar een proces van innerlijk toe groeien naar het nu.

Het is een bewustzijnsgroei die mij maakt tot wie ik ben. Maar niet als een of ander concept dat mij op de een of andere manier in het reine probeert te laten komen met het leven. Het is een groei naar de eigen grootheid die er altijd al is geweest. Maar die ik eerder nog niet als zodanig kon voelen. In mijn geval ben ik er jong in geslaagd om het vereiste formaat te laten zien en te representeren. Mijn cliënten hebben me altijd als een baken gezien, zelfs als ze bij het openen van mijn voordeur angstig riepen: “Oh God, je bent nog zo jong!”

Ik voelde deze kwaliteit echter als een harnas dat zich virtueel om me heen had gevormd en dat ik nodig had om mijn taak te vervullen. Maar in het afgelopen jaar voelde ik dat er iets in mij werd ingehaald, hersteld waar ik in de turbulentie van de afgelopen jaren geen tijd voor had. Ik groeide innerlijk, door simpelweg te kijken naar wat er was geweest. En plotseling was er geen pantser meer, alleen nog ik. En de uitputting is afgenomen. Nu kun je je afvragen waarom ik bang was voor mijn eigen kwaliteit? Omdat ik die nog niet als een innerlijk gegroeide kracht kon voelen, maar alleen als een levensbehoefte. Dat verzwakte me. Nu sta ik op het punt om in mijn eigen kwaliteit, mijn eigen volwassenheid te groeien. En zie: de angst is weg.